De Protestantse Gemeente de Regenboog is een gemeenschap van mensen die zijn gegrepen en geboeid door de boodschap van Gods liefde voor deze wereld, zichtbaar geworden in de gestalte van Jezus Christus.
De mensen, die samen deze gemeente vormen, willen als lichaam van Christus een bezield verband zijn, waar een ieder zich gekend weet en zich naar vermogen inzet. Zij proberen in het leven van de gemeente – persoonlijk, onderling en als dienst aan de wereld – de ontvangen zegen van God in leven en werken te laten zien en zo zelf tot zegen te zijn. Wij weten ons daarbij geïnspireerd door de Heilige Geest.
Bezoek / contact:
Predikant: Ds. David Kroeze Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
* Mobiel / Whatsapp 06-16 85 63 92 of Facebook-Messenger
Wilt u informatie over onze PG de Regenboog? , neemt u dan contact op met:
* Michelle Schouten-Klaasse (scriba) Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. 06 40 22 87 91
Of met de pastoraal ouderling:
* Monica Saarloos- Kramme Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. 06 16 83 03 72
Vieringen:
De wijkgemeente de Regenboog komt samen in Kerkelijk Centrum de Regenboog, Biezenplein 1, 3845 KA Harderwijk. Dit gebouw gebruiken we samen met de Hervormde Gemeente. Om en om hebben wij een vroege of een latere dienst: 9.00 uur of 10.45 uur. Voor de juiste tijden kijkt u hiernaast.
Tussen de beide vieringen in, van 10.00-10.45 uur, is er koffie en thee.
Tijdens de vieringen is er opvang voor de kleinsten. De kinderen van de basisschool maken een deel van de viering mee en gaan na een moment ‘voor grote en kleine mensen’ naar hun eigen ruimten voor de kinderdienst. Er is kinderdienst in 3 leeftijdsgroepen. We maken voor de kinderdienst gebruik van het materiaal van Kind op Zondag.
Wij lezen uit de Nieuwe Bijbelvertaling en zingen doorgaans, naast het Liedboek, uit een verscheidenheid aan bundels. Regelmatig werken gemeenteleden mee aan de muzikale invulling van de viering. Daarnaast verzorgen gemeenteleden als lector de lezingen.
‘Zo zijn onze manieren...’
Inleiding
Zo langzamerhand is in de Regenboog een vorm van vieren aan het ontstaan die de moeite waard is om onder woorden te brengen. Het moment is gekomen om ons hierop te bezinnen zodat er ook beleid op gemaakt kan worden. Want: inhoud en vorm zit niet vast op de voorganger. De eredienst is iets dat gedragen wordt door de gemeente. De beweging in Harderwijk rondom het sluiten van kerkgebouwen leidt bij veel gemeenteleden tot onzekerheid en onduidelijkheid. Merkbaar is de toename van gemeenteleden uit andere wijken. Wij heten deze kerkgangers hartelijk welkom. Tegelijkertijd is dit ook aanleiding om te omschrijven ‘zo zijn onze manieren’. We voelen de noodzaak om het verhaal te blijven overdragen aan hen die het niet kennen, aan de jongere generatie. Tegelijkertijd zien we de wereld om ons heen veranderen. Hoe kunnen we aansluiting houden bij de (be)leefwereld van mensen en het evangelie overdragen
Geschiedenis regenboog
Vanaf het ontstaan van de wijkgemeente in 1998 wordt gewerkt met de Zondagsbrief. Die gaf structuur maar tegelijkertijd ook ruimte om vertrouwde vormen af te wisselen. Er werd voornamelijk gezongen uit de aanwezige bundels: Liedboek der Kerken en Geroepen om te zingen. Deze laatste bundel kreeg elk nieuwingekomen gemeentelid als geschenk. Af en toe werd op de Zondagsbrief ook ruimte gemaakt voor liederen uit andere bundels. De inbreng van liederen buiten de twee genoemde bundels was daardoor beperkt.
Dat veranderde met de mogelijkheden van het nieuwe gebouw, kerkelijk centrum de Regenboog. Door scherm en beamer lag de wereld aan muzikale mogelijkheden open. Sinds februari 2010 is dan ook een veelkleurige muzikale invulling gegroeid.
Deze veelkleurigheid weerspiegelt de veelkleurigheid van de gemeenteleden die zich beweegt van confessioneel tot modern. Door een hartelijk welkomstbeleid voor nieuwingekomenen nemen velen de drempel om eens te komen meevieren, ongeacht hun kerkelijke afkomst. Het is altijd het beleid geweest van de kerkenraad om de verschillende bloedgroepen bij elkaar te houden en geen keuze te maken voor een bepaalde geloofsidentiteit.
Ook willen we serieus nemen dat wij leven in een tijd waarin het individualisme, ook op geloofsgebied, hoogtij viert. Om versplintering te voorkomen én om alle generaties bij elkaar te houden is het goed om elkaar in het oog te houden.
Alle kleuren van de Regenboog
Door de aard van de wijkgemeente in een nieuwbouwwijk, mensen komend vanuit allerlei (geloofs)richtingen, en de technische mogelijkheden is in de Regenboog tijdens de eredienst een duidelijke vermenging van stijlen en tradities waar te nemen. Toch heeft dat niet geleid tot vieringen zonder eigen gezicht, of vieringen die vlees noch vis zijn. Het is eerder zo dat mensen zich aangetrokken voelen tot deze vorm. Je zou deze vorm van vieren ‘patchwork’ kunnen noemen: een bonte lappendeken. Elk lapje van een lappendeken vertelt een eigen verhaal en dat blijft zichtbaar. Maar alle lapjes samen vormen een weldoordacht en nieuw geheel en vertellen ook weer een eigen verhaal. Een lapjesdeken is dus meer dan de som van de delen bij elkaar opgeteld. Zo is ook de liturgie van de Regenboog geen samenraapsel maar een nieuw geheel.
Blended worship
De gegroeide praktijk in de Regenboog heeft trekken van ‘blended worship’. Blended worship, denk aan een blender, is een mix van verschillende stijlen. Het doel is pragmatisch: het in één dienst bij elkaar houden van verschillende groepen met uiteenlopende behoeften. Voor de Nederlandse situatie is dit uitgewerkt onder de term: ‘verbindend vieren’.
Verbindend vieren
Vieren is gedenken. In de eredienst brengen wij ons in herinnering dat God de mensen gedenkt en hen door alles heen trouw blijven. Wij gedenken zijn grote daden van trouw. Dit gedenken heeft consequenties voor hoe wij in het leven staan. Het zet ons in beweging. Vieren is dus: Gods verhaal in herinnering roepen en vertellen, op allerlei manieren, en dat vruchtbaar maken voor ons leven. De orde van dienst is hieraan dienstbaar en geen doel op zich.
Waar zijn verbindingen te vinden of aan te brengen in onze vieringen?
-de hele mens. In de ontmoeting met God zijn wij met heel ons wezen betrokken, met al onze zintuigen. Niet alleen horen, maar ook zien, proeven, voelen en beleven, ruiken. Verbindend vieren doet op een beroep op het verstand, het hart en de ziel; op alles waarmee we de liefde van God ervaren. Het draagt daarmee ook een persoonlijk karakter: het raakt mensen en stimuleert om zich te ontwikkelen in hun (geloofs)leven.
-de hele gemeente. In de eredienst is participatie (meedoen) een voorwaarde. Dat gaat twee kanten op: de actieve en ontvankelijke houding van ons toevertrouwen aan God; en het willen delen van de gaven die ons zijn toevertrouwd. Dat kan zijn in: actief meedoen, zingen, lector zijn, behulpzaam zijn bij de voorbereiding van dienst of preek
-de hele kerkelijke traditie. In de samenkomst van onze gemeente zijn wij verbonden met de kerk van alle tijden en alle plaatsen. De kerkelijke traditie heeft haar sporen getrokken in de uitleg van de Schrift, in kerkelijke cultuur en muziek. Niet alles hoeft in een dienst verwerkt te worden, maar we gaan ervan uit dat in principe elke traditie elementen heeft die dienstbaar gemaakt kunnen worden aan een beter begrijpen van de Bijbeltekst of het thema van de zondag.
-de hele wereld. Als gelovigen staan we niet buiten de wereld, we maken er in alles deel van uit. Dat mag doorklinken in de dienst. Waar mogelijk kan gebruik gemaakt worden van de mogelijkheden van de hedendaagse cultuur om de boodschap te laten klinken.
Al deze verbindingen kunnen tot uitdrukking worden gebracht in de orde van dienst: aandacht voor de traditie, aandacht voor de hedendaagse cultuur en moderne communicatie, inbreng van gemeenteleden, aanspreken van de zintuigen.
Verbindend vieren vraagt wat van gemeenteleden
Per definitie is de samengekomen gemeente ‘een huishouden van Jan Steen’. We zijn geen club van gelijkgestemden maar hebben onze eigen sores, regenboog uitgangeigen vragen en eigen voorkeuren. Verbindend vieren vraagt dan ook van iedere kerkganger de bereidheid om de voorkeur en stijl van de ander te respecteren. Het veronderstelt dat kerkgangers bereidt zijn compromissen te sluiten met zichzelf ten gunste van de ander. Wie niet houdt van Opwekking zingt wel mee, omdat het voor anderen veel betekent en wellicht ook omdat het een zinvolle plek heeft gekregen in het geheel. Andersom zingen mensen die graag Opwekking welwillend mee met liederen van Huub Oosterhuis. We zijn bereid te ‘stretchen’ en ons te laten verrassen. Zo is het putten uit een veelheid van vormen, inhouden en liedculturen een verrijking.
De theorie van ‘Verbindend vieren’ omschrijft wat al praktijk is in de Regenboog en geeft tegelijkertijd handvatten voor de doordenking van die praktijk en het op een zinvolle manier voortzetten en uitbouwen. Het geeft ruimte voor experimenten. Het laat ons wortelen in de traditie en opent ons de ogen voor de tijd van vandaag.
Bron:
Verbindend vieren, Spelen met vormen en stijlen in de eredienst, onder redactie van Klaas Willem de Jong, Boekencentrum 2013.
